Panteon
2009-04-29 13:23
Jedną z najwspanialszych i najbardziej charakterystycznych budowli rzymskich jest Panteon. Jego budowę rozpoczął Wespazjan Agrypa w 27 roku przed Chrystusem, pragnąc wznieść świątynię ku czci wszystkich bogów- stąd właśnie pochodzi nazwa budowli. Panteon został zniszczony przez pożar w 80 roku p.n.e. lecz został odbudowany w latach 110-125. Papież Bonifacy IV w 609 roku zmienił go na świątynię chrześcijańską pod wezwaniem Matki Bożej i Świętych Męczenników.
Świątynia została zbudowana na planie koła z proanem typu greckiego o 16 granitowych kolumnach, wieńczących korynckie kapitale. Z czasów starożytnych zachowały się piękne, brązowe drzwi, przez które wchodzimy do rotundy świątyni. Wnętrze zachwyca nas swą niezwykłością i harmonią. Przeplatające się ze sobą prostokątne i półokrągłe nisze oświetlone są prawie dziewięciometrowym otworem w kopule. Wewnątrz kopuła ozdobiona jest kamiennymi kasetonami. Prawdopodobnie jej konstrukcja oparta jest na żebrach, których ciężar opada na łuki w częściach cylindrycznej ściany, gdzie nie otwierają się nisze. Właśnie takie architektoniczne rozwiązania czynią z Panteonu niezwykłe dzieło starożytnych budowniczych, którzy potrafili zrównoważyć potężną masę budynku i lekkość jego formy.
Świątynia została zbudowana na planie koła z proanem typu greckiego o 16 granitowych kolumnach, wieńczących korynckie kapitale. Z czasów starożytnych zachowały się piękne, brązowe drzwi, przez które wchodzimy do rotundy świątyni. Wnętrze zachwyca nas swą niezwykłością i harmonią. Przeplatające się ze sobą prostokątne i półokrągłe nisze oświetlone są prawie dziewięciometrowym otworem w kopule. Wewnątrz kopuła ozdobiona jest kamiennymi kasetonami. Prawdopodobnie jej konstrukcja oparta jest na żebrach, których ciężar opada na łuki w częściach cylindrycznej ściany, gdzie nie otwierają się nisze. Właśnie takie architektoniczne rozwiązania czynią z Panteonu niezwykłe dzieło starożytnych budowniczych, którzy potrafili zrównoważyć potężną masę budynku i lekkość jego formy.